Βουλιμικά προσπαθώ
να κατατάξω τα συναισθήματα
στις γραμμές του τετραδίου.
Με ξεχειλίζουν,
Βγαίνουν σκόρπια, όπως σκόρπια
ειν’ η ζωή μου.
Δάκρυα ευτυχίας και λύπης
έχουν γίνει ένα. Προσευχές
για το αύριο.
Κλάματα στα αστεία
Και γέλιο στη λύπη.
Μπερδεμένη ως συνήθως.
Ξέρω γιατί, ναι ξέρω…
Σε σκέφτομαι ή μάλλον
σε επιθυμώ.
Σε επιθυμώ σαν εραστή,
σαν φίλο ακόμη και
σαν εχθρό, σε επιθυμώ.
pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1997-