Χθες, είπες, πως μ’αγαπούσες
κι όμως με πρόδωσες.
Σήμερα εγώ πληγωμένη
κείμαι στη μέση του δρόμου
με σκισμένα, τα γεμάτα αίμα,
κουρέλια μου και φωνάζω:
«Είμαι εγώ! Αυτή που
κάποτε αγάπησες…
αν δεν πιστεύεις, κοίταξε
τις πληγές μου, δωσ’μου
το χέρι σου, Να! εδώ κι εδώ…
Λοιπόν; Μ’αναγνωρίζεις τώρα;
Πες μου, σε παρακαλώ…
Μ’αναγνωρίζεις;
pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1992-