Έι, εσύ που ψάχνεις να βρεις
τον εαυτό σου μέσα
σε ξένα κορμιά και σε
ξεχασμένες, στο χρονοντούλαπο, ψυχές…
Είσαι μακρυά, πολύ μακρυά
από σένα, σε αγγίζεις
αλλά δεν είσαι σίγουρος
γι’ αυτό που μυρίζουν τα χέρια σου…
Έχεις χαϊδέψει άλλες, αμέτρητες
ψυχές – πολλά κορμιά, κορμιά ψεύτικα
και ξέρεις τι απέγινες;
Έχασες την ουσία του να είσαι
ο Εαυτός σου!
Και τώρα να’σαι! Τρέχεις,
τρέχεις και ψάχνεις να βρεις
τα ίχνη που άφησες
σαν προσποιήθηκες για τελευταία φορά…
Μα… ο άνεμος της τιμωρίας,
τα πήρε μαζί του,
στο ταξίδι του χρόνου, σ’ ένα
ταξίδι χωρίς επιστροφή!
pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1997-