Ακούω τη φωνή μου
και είμαι σίγουρη
πως κι εσύ με ακούς
να ουρλιάζω σαν
σκυλί που βρίζει με λύσσα
τη μοναξιά του.
Με βλέπω στη γωνιά
εκείνου του δρόμου
και με βλέπεις κι εσύ, να!
να ζητώ σαν
πόρνη που δεν ντρέπεται
τα αισχρά χάδια σου.
Και δεν είναι τίποτε άλλο
παρά ένας μαγικός καθρέφτης∙
που βλέπω εσένα
αλλά κι εμένα, εμάς
να ζητάμε, να ψάχνουμε
κάτι, κάτι τρελό και άπιαστο.
pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1998-