Φοβούνται και ξορκίζουνε τη Χρυσή Αυγή
μα οι ίδιοι την ποτίζουνε οι πολιτικοί
Μιλάνε γι’ απαξίωση της Δημοκρατίας
και στρουθοκαμηλίζουνε σε μια φτώχεια της βίας
Ζω σ’ εποχή παράλογη, βουίζει το κεφάλι
με ρίχνουνε στον ποταμό, στεγνό με βγάζουν πάλι
Μου ξανακάνουν διδαχή της κοσμοθεωρίας
με παραμύθι αντίστροφο της δόλιας ιστορίας
Ήτανε κάποτε μου λεν, ο άγιος ο λύκος
και λουλουδάκια μάζευε, εκεί, στο βάθος κήπος
Αμέριμνος, δεν είχε δει την κοκκινοσκουφίτσα
που δόλια παραμόνευε κι έτριβε την κοιλίτσα
Σκιάχτηκε ο κακόμοιρος σαν πρόβαλε μπροστά του
τα γουρλωτά τα μάτια της, φοβίσαν τα δικά του
Μα εκείνη δε λυπήθηκε το δύσμοιρο το λύκο
και μια χαψιά τον έκανε εκεί στο βάθος κήπο
Αμ, πέστε το μου βρε παιδιά
κι εγώ που τόσα χρόνια
βασανιζόμουνα γιατί, την είχα την υπόνοια
Τώρα με ησυχάσατε, θα κοιμηθώ ωραία
γιατί δεν είμ’ ο μόνος βλαξ
έχω πολύ παρέα
Ολάκερη τη χώρα μου
θα ‘χω κοντά στον ύπνο
Και θα κρατάω κι αγκαλιά
τον Εθνικό μου Ύμνο…
Αλέκα Κ.